امام حسن عسگری علیه ‏السلام از جد بزرگوارش امام حسن مجتبی علیه ‏السلام نقل کرده است که:

«فَضْلُ کافِلِ یَتیمِ الِ مُحَمَّدٍ - أَلْمُنْقَطِعِ عَنْ مَوالیهِ، النَّاشِبِ فی رُتْبَةِ الْجَهْلِ، یُخْرِجُهُ مِنْ جَهْلِهِ، وَ یُوَضِّحُ لَهُ ما اِشْتَبَهَ عَلَیْهِ - عَلی فَضْلِ کافِلِ یَتیمٍ یُطْعِمُهُ وَ یَسْقیهِ، کَفَضْلِ الشَّمْسِ عَلَی السَّهاءِ[1]؛

برتری کسی که یتیم خاندان محمّدصلی الله علیه وآله را - که از رهبران خود جدا شده و در جهل و نادانی سقوط کرده است - از نظر فکری اداره می‌کند و او را از نادانی می‌رهاند، و آنچه را که برای او مشتبه شده برایش توضیح می‌دهد بر کسی که به یتیمی غذا و آشامیدنی می‌خوراند، همانند برتری خورشید نسبت به [ستاره کم رنگ] سهاء[2] است.

پی نوشت ها: 
[1] 1- احتجاج طبرسی، ج 1، ص 11، ح 4، (به نقل از تفسیر امام عسکری علیه‏السلام، ص 341). 
2- بحارالأنوار، ج 2، ص 3، ح 4. 
3- مستدرک الوسایل، ج 17، ص 318، ح 23 / 21431. 
[2] ستاره ‏ی سها ستاره‏ای کوچک در دب اصغر که بینائی چشم را با آن امتحان می‏ کنند. المنجد. 

  --------------------------------------------------------------

++

فکر.نگاشت: چقدر تونستید کفالت کنید یتیمان آل محمد(ص)...فـــــــکر کن بدون تعارف با خودت فکر کن...براستی چقدر؟!

کجای خط انتظار ایستادی...کجا؟!

چقدر تونستید خورشید باشید..؟!

دل.خواست: خورشید باش...بی دریغ بتاب...