امام حسن عسگری علیه السلام از جد بزرگوارش امام حسن مجتبی علیه السلام نقل کرده است که:
«فَضْلُ کافِلِ یَتیمِ الِ مُحَمَّدٍ - أَلْمُنْقَطِعِ عَنْ مَوالیهِ، النَّاشِبِ فی رُتْبَةِ الْجَهْلِ، یُخْرِجُهُ مِنْ جَهْلِهِ، وَ یُوَضِّحُ لَهُ ما اِشْتَبَهَ عَلَیْهِ - عَلی فَضْلِ کافِلِ یَتیمٍ یُطْعِمُهُ وَ یَسْقیهِ، کَفَضْلِ الشَّمْسِ عَلَی السَّهاءِ[1]؛
برتری کسی که یتیم خاندان محمّدصلی الله علیه وآله را - که از رهبران خود جدا شده و در جهل و نادانی سقوط کرده است - از نظر فکری اداره می‌کند و او را از نادانی می‌رهاند، و آنچه را که برای او مشتبه شده برایش توضیح می‌دهد بر کسی که به یتیمی غذا و آشامیدنی می‌خوراند، همانند برتری خورشید نسبت به [ستاره کم رنگ] سهاء[2] است.
پی نوشت ها:
[1] 1- احتجاج طبرسی، ج 1، ص 11، ح 4، (به نقل از تفسیر امام عسکری علیهالسلام، ص 341).
2- بحارالأنوار، ج 2، ص 3، ح 4.
3- مستدرک الوسایل، ج 17، ص 318، ح 23 / 21431.
[2] ستاره ی سها ستارهای کوچک در دب اصغر که بینائی چشم را با آن امتحان می کنند. المنجد.
--------------------------------------------------------------
++
فکر.نگاشت: چقدر تونستید کفالت کنید یتیمان آل محمد(ص)...فـــــــکر کن بدون تعارف با خودت فکر کن...براستی چقدر؟!
کجای خط انتظار ایستادی...کجا؟!
چقدر تونستید خورشید باشید..؟!
دل.خواست: خورشید باش...بی دریغ بتاب...
