وصف شهید محمد حسن هدایت از زبان شهید محمد رضا تورجی زاده:
او انسانی خود ساخته و در اوج معنویت بود. یکبار موقع نماز در کنار او نشستم. در همان نگاه اول احساس کردم که سالهاست او را می شناسم.
با همان برخورد اول عاشق رفتارش شدم. رفته رفته احساس کردم که او در اوج کمالات انسانی است. هر روز به سراغش می رفتم. مانند یک مُرید به دنبالش بودم. هر روز چیز جدیدی از او می آموختم.
من مطمئن بودم او یکی از اولیاءالله است. نور معنویت در چهره اش موج می زد.
ویژگی های یاران امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف در چهره اش نمایان بود. نماز شبهایش ساعتها طول می کشید. اهل عبادت و تهجد بود. زمانی که همه از انجام کار شانه خالی می کردند برادر هدایت آماده کار بود. سخت ترین کارها را انجام می داد. هر کاری برای شکستن نفس لازم بود و دریغ نمی کرد.
برادر هدایت مصداق یک مومن واقعی بود. هیچ عمل مکروهی از او سر نمی زد تا چه رسد به حرام!
مطیع ولایت بود. اصلا جبهه آمدن او برای اطاعت از ولی فقیه بود.
هر زمانی که خسته بودم یا از درون احساس خستگی می کردم به سراغ او می رفتم. هیچگاه حتی در سخت ترین شرایط لبخند از لبانش جدا نمی شد.برخورد او در نهایت ادب بود.
برادر هدایت خیلی کم حرف می زد. برای ما حدیث و روایت هم نمی گفت. اما دیدن چهره او انسان را متحول می کرد. انسان را به خدا نزدیک می کرد. او در معنویت بسیاری از بچه ها تأثیر داشت.
بیشتر بچه های گروهان مثل او اهل نماز شب شده بودند. او با اینکه همسن من بود اما مانند یک معلم اخلاق در من اثر داشت. من نمی توانستم حتی یک روز از او جدا شوم.
شهید محمد حسن هدایت
یکم فروردین 1343، در شهرستان شیراز چشم به جهان گشود.
پدرش میرزایحیی، روحانی بود و مادرش صدیقه نام داشت.
تا پایان دوره متوسطه در رشته تجربی درس خواند و دیپلم گرفت.
به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.
بیست و دوم فروردین 1362، در شرهانی ایلام بر اثر اصابت گلوله به پا و خونریزی شدید توسط نیروهای عراقی شهید شد.
مزار او در گلستان شهدای اصفهان واقع است.
"شادی روحش صلوات"
